Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά
Οι περισσότεροι άνθρωποι που δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται για τις διεθνείς σχέσεις γνωρίζουν ότι το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε το 1949 για να “κρατήσει τη Σοβιετική Ένωση κάτω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Γερμανούς κάτω”.
Η Μόσχα αναγκάστηκε να αντιδράσει δημιουργώντας το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αφού το ΝΑΤΟ είχε απορρίψει τις προσπάθειες της Μόσχας να ενταχθεί σε αυτό.
Το ΝΑΤΟ επρόκειτο να λήξει τον Απρίλιο του 1999.
Τι πήγε λοιπόν στραβά και γιατί το ΝΑΤΟ έγινε ένας τεράστιος οργανισμός με παγκόσμιες βλέψεις, που επιτίθεται σε διάφορες χώρες χωρίς την άδεια των Ηνωμένων Εθνών; τον χρόνο ζωής του.
Η Ρωσία δικαιολογημένα ανησυχούσε όλο και περισσότερο καθώς η Δύση κατέστρεφε το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη.
Η Συρία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και η Μόσχα δεν είχε άλλη επιλογή από το να αντιδράσει στρατιωτικά.
Όσον αφορά την ΕΕ, επεκτάθηκε πολύ γρήγορα το 2004, οδηγώντας σε ένα ορισμένο βαθμό διοικητικής σύγχυσης, που ικανοποίησε την Αμερική και τη Βρετανία, καθώς η επέκταση αποδυνάμωσε τον γαλλογερμανικό άξονα προς όφελος της αντιρωσικής Πολωνίας και των κρατιδίων της Βαλτικής:
πράγματι, μόλις ένα χρόνο αφότου η Γαλλία και η Γερμανία είχαν αντιταχθεί δημοσίως στην εισβολή στο Ιράκ, η επέκταση έβαλε τέλος στο ξαφνικό σερί ανεξαρτησίας τους απέναντι στην Αμερική, και τώρα έχουν επιστρέψει στο αντιρωσικό στρατόπεδο της Ουάσιγκτον.
Όσον αφορά τη Βρετανία, “το ΝΑΤΟ είναι και θα είναι ο μόνος οργανισμός συλλογικής άμυνας στην Ευρώπη”.
Το ΝΑΤΟ φαίνεται να ευδοκιμεί στον πόλεμο και, ως εκ τούτου, χρειάζεται εχθρούς. ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΧΘΡΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΠΛΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΗΠΑ ΟΙ ΚΑΡΑΒΑΝΑΔΕΣ & ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΣΤΙΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΗΠΑ
Έχει γίνει τόσο ένας επιχειρηματικός οργανισμός που αποκομίζει κέρδη όσο και ένας εξαγωγέας γεω-δολοφονιών και δυτικής “ελευθερίας”.
Η ΕΕ είναι πλέον κυριολεκτικά μέρος της Αμερικής, ένας πραγματικός γεωπολιτικός παραλογισμός, δεδομένης της φυσικής απόστασης της Αμερικής από την Ευρώπη.
Ο κύριος γεωπολιτικός ένοχος είναι στην πραγματικότητα η Βρετανία, η οποία έχει επιλέξει να είναι ο Δούρειος Ίππος της Αμερικής στην Ευρώπη, στηρίζοντας τυφλά την αμερικανική εξωτερική (δηλαδή στρατιωτική) πολιτική, συμμετέχοντας έτσι στα συμφέροντα του αμερικανικού στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος.
Αλλά η Ευρώπη δεν είναι αρκετή για το ΝΑΤΟ, το οποίο θα δημιουργήσει γραφείο συνδέσμου του ΝΑΤΟ στο Τόκιο, χρησιμοποιώντας το ως κόμβο συνεργασίας με την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Νέα Ζηλανδία και τη Νότια Κορέα.
Περιττό να πούμε ότι αυτό έχει εξοργίσει την Κίνα, καθώς θα διαταράξει την περιφερειακή ισορροπία και θα ωθήσει κάποιους από τους γείτονές της να τσιγκλίσουν τον κινεζικό δράκο και να γίνουν πιο επιθετικοί.
Το ΝΑΤΟ σίγουρα φαίνεται να έχει μεταμορφωθεί από αμυντικό σε επιθετικό οργανισμό, απλώνοντας τους πυρήνες του σαν διεισδυτικός καρκίνος όπου μπορεί.
Σύμφωνα με τα λόγια ενός εμπειρογνώμονα, το ΝΑΤΟ καταναλώνει αντί να δημιουργεί ασφάλεια.
Σε έναν κόσμο όπου οι κομμουνιστές έχουν χάσει τον θεό τους και οι καπιταλιστές τον διάβολο τους, ο καπιταλισμός αγριεύει, όπως δείχνει η σημερινή κρίση. Φυσικά, έχουμε βρεθεί εκεί και στο παρελθόν.
Δύο αποσπάσματα του Άλμπερτ Αϊνστάιν, από το 1934 και το 1949 αντίστοιχα, δείχνουν πώς το τότε μπορεί να γίνει τώρα:
‘Η βιομηχανία εξοπλισμών είναι πράγματι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που ταλανίζουν την ανθρωπότητα- είναι η κρυφή κακή δύναμη πίσω από τον αχαλίνωτο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΣΜΟ που οργιάζει παντού.
‘Η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπως υπάρχει σήμερα, είναι, κατά τη γνώμη μου, η πραγματική πηγή του κακού’.
Με την τρέχουσα αναδιάρθρωση της παγκόσμιας οικονομίας που υποκινείται από τη Μόσχα, το Πεκίνο και το Δελχί, εμφανίστηκε μια αχτίδα ελπίδας:
όταν η Ρωσία πετύχει τους στόχους της στην Ουκρανία και σταματήσει την τρέλα των χρηματιστών, μπορεί επιτέλους να δούμε έναν πιο ισορροπημένο και ασφαλέστερο κόσμο.
