Τα κενά ανάμεσα στις λέξεις που άδειασαν τις σκέψεις
Της Καλλιόπης Αλτιντασιώτη
Κοιτάζοντας αρχαιοελληνικές επιγραφές, παρατηρεί κανείς ένα σύστημα γραφής διαφορετικό από το σημερινό. Ενωμένες λέξεις με κεφαλαία – και όχι πεζά γράμματα – καθώς και χωρίς σημεία στίξης, τονικά σημάδια και πνεύματα συνθέτουν αυτό το σύστημα γραφής με πολλούς από εμάς να αναρωτιούνται αν κρύβεται κάποιος ιδιαίτερος λόγος που δίνει σχήμα και μορφή σε μία γραφή της οποίας τα σύμβολα δημιουργούν μία συνεχόμενη ροή γραπτού λόγου δίχως κενά, κόμματα και τελείες.
Ακόμα σε αυτό το σύστημα εντάσσονταν και ένας τρόπος εναλλασσόμενης γραφικής αποτύπωσης των γραμμάτων τα οποία άλλαζαν φορά όταν γινόταν αλλαγή στη σειρά. Αυτό το είδος γραφής ονομάζεται βουστροφηδόν, ένα είδος που θα έλεγε κανείς πως κατά κάποιο τρόπο θυμίζει τη λειτουργία του εναλλασσόμενου ρεύματος.
Αυτή η κεφαλαιογράμματη γραφή ενωμένων λέξεων δίχως σημεία στίξης είχε έναν πολύ σημαντικό λόγο που την σχηματοποιούσε δίνοντάς της γεωμετρική όψη και μορφή. Ουσιαστικά αυτός ο λόγος ήταν μαθηματικός, διότι για τους προγόνους μας οι αριθμοί αποτύπωναν το ίδιο το άπειρο, με τους αριθμούς να αποτελούν ρυθμούς μιας αέναης κίνησης και ροής που δεν διακόπτεται ποτέ καθώς δεν υπάρχουν κενά.
Η απουσία κενών στον γραπτό λόγο απεικόνιζε τη ροή του προφορικού λόγου, ενώ τα κεφαλαία προέβαλαν τη γεωμετρική βάση της γραφής μέσω της οποίας οι αριθμοί άλλοτε ως μοίρες και άλλοτε ως υπολογισμός των γραμμών και των γραμμάτων που συνέθεταν ένα σύμβολο ή μία λέξη έθεταν τους ρυθμούς (-ριθμούς) της αρχής (α-) του ίδιου του απείρου σε μια δημιουργική εφαρμογή και υλοποίηση ανθρώπινων σκέψεων και ιδεών εμφανίζοντάς το χωρίς κενά αλλά ενιαίο, αρμονικά ενοποιημένο και αδιαίρετο.
Τώρα όσον αφορά την απουσία στίξεων, τόνων και πνευμάτων αυτό είχε να κάνει με το γεγονός πως η μουσικότητα, η ροή της γλώσσας και ο τονισμός των λέξεών της αλλά και η διακύμανση της ανθρώπινης φωνής που τα αποτύπωνε ήταν έμφυτα χαρακτηριστικά τα οποία ωστόσο ενισχύονταν από την παιδεία της πολιτείας.
Ωστόσο, με τον ερχομό των πεζών γραμμάτων, των κενών ανάμεσα στις λέξεις και τα σημεία στίξης και τονισμού, η γλώσσα άλλαξε μορφή προκαλώντας ρήξη με την ίδια τη γεωμετρική και αριθμητική της αρχή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο άνθρωπος να πάρει μια πορεία όπου οι σκέψεις του παρουσιάζονταν μέσα από κενά λόγια φτιάχνοντας μια πεζή καθημερινότητα για τον ίδιο, ενώ τα σημεία στίξης να κομματιάζουν τις ιδέες του βάζοντας τέλος σε αυτές πριν καν αρχίσουν, με τον ίδιο να μένει γεμάτος ερωτηματικά για τον λόγο της ίδιας του της ύπαρξης.
Η εναλλασσόμενη ροή ηλεκτροχημικών σημάτων μεταξύ αριστερού και δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου κόπηκε στα δύο, και ο άνθρωπος πλέον απορημένος κοιτάζει το άπειρο φοβισμένος και τρομοκρατημένος για το τι θα φέρει το αύριο, πέφτοντας σε μια λήθη καθώς η μνήμη που κουβαλά τη γεωμετρική και αριθμητική γνώση της γλώσσας και αποτελεί κλειδί που ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες του απείρου θάφτηκε κάτω από δασείες και ψιλές, με τις ανθρώπινες σκέψεις να γεμίζουν με άνω τελείες και αποσιωπητικά.
Αυτή τη μνήμη πρέπει να επαναφέρει ο άνθρωπος καθώς αυτή μεταφέρει το γεωμετρικό άπειρο μιας γλώσσας πάνω στο οποίο οι πρόγονοί μας δόμησαν το μεγαλείο ενός πολιτισμού για όλους εμάς.
Αυτή η μνήμη που δομείται με λέξεις ενωμένες και γεωμετρικά σύμβολα χωρίς περιττά σημάδια, ως ένα ενοποιημένο αρχείο, θέτει τον εγκέφαλο του ανθρώπου σε μία δεξιόστροφη αλλά και αριστερόστροφη αέναη κίνηση δημιουργικών σκέψεων και ιδεών με την ίδια τη φωνή και λόγο του να δίνουν σχήμα και μορφή στο άπειρο μέσα από τα έργα του.
Αυτή η μνήμη επανέρχεται δυναμικά θέτοντας πάλι τα γεωμετρικά θεμέλια των άπειρων αριθμών για την επαναφορά μιας γλώσσας που μεταφέρει το άπειρο του ανθρώπου το οποίο τον περιμένει για να χαράξει ο ίδιος μέσα σε αυτό την αθάνατη ιστορία του με χρυσά γράμματα.
Η αλήθεια για τη μνήμη αυτή βρίσκεται εδώ. Πατήστε τον σύνδεσμο και αναγνωρίστε τους αριθμούς του απείρου που δίνουν ρυθμό στην αθάνατή μας γλώσσα και κίνηση στον ίδιο τον λόγο της ύπαρξής μας.
#ΠΑΙΔΕΙΑ #ΕΛΛΑΔΑ #ΠΟΛΙΤΙΚΗ #ΣΥΝΤΑΓΜΑ #ΠΟΛΙΤΕΣ #ΓΛΩΣΣΑ #ΙΣΤΟΡΙΑ #
