Αναρωτιέσαι γιατί εμείς στην Ελλήνων Συνέλευσις θεωρούμε τους εαυτούς μας “πολεμιστές”;

Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Ίσως κι εσύ αδερφέ μου, αναρωτιέσαι γιατί εμείς στην Ελλήνων Συνέλευσις θεωρούμε τους εαυτούς μας “πολεμιστές”;

Σε διαβεβαιώνω ότι δεν είναι από έπαρση η κομπορρημοσύνη, αλλά επειδή το ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ πραγματικά. Κι αυτό διότι έπρεπε πρώτα και σε προσωπικό επίπεδο, να ξεπεράσουμε τον μεγαλύτερο ανθρώπινο φόβο μετά από αυτόν του θανάτου:
ΑΥΤΌΝ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ. Είναι σε αυτήν την πρώτη ΜΑΧΗ, που παίρνεις το βάπτισμα του πυρός και αρχίζεις να νιώθεις “πολεμιστής”.
Για τους περισσότερους δεν είναι απλή υπόθεση, διότι έχουν να παλέψουν με πεποιθήσεις περιοριστικές, ΒΑΘΕΙΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ στο υποσυνείδητο τους από τα παιδικά τα χρόνια τους που γενικά καθορίζουν την ζωή τους από το “τι θα πει ο κόσμος”. Αλλά και από άλλες, χαραγμένες αργότερα από τον οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό τους περίγυρο που συνήθως απαιτεί την σχετική ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ.

Πρόκειται για ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ. Που σε απλά ελληνικά σημαίνει να δίνεις μεγαλύτερη σημασία σε αυτό που σκέφτονται οι ΑΛΛΟΙ για σένα, από αυτό που ΕΣΥ σκέφτεσαι για τον εαυτό σου.
Κι αυτό το βλέπεις να εκφράζεται καθημερινά για παράδειγμα στο Facebook, όταν μια ωραία ανέμελη φωτογραφία με συμπαθή τετράποδα, συγκεντρώνει 420 likes, ενώ αναρτήσεις με ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ για σημαντικότατα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΕΘΝΙΚΑ Η ΝΟΜΙΚΑ θέματα που επηρεάζουν καθοριστικά τις ζωές ΟΛΩΝ μας σε αυτήν την Πατρίδα, δεν ξεπερνούν τα 10-20.
Όταν λέω οι ”άλλοι”, δεν είναι κάτι απλό: είναι γνωστοί, φίλοι, συγγενείς, πρόσωπα του αμέσου περιβάλλοντος, συνεργάτες κλπ. που ο καθένας βλέπει τα πράγματα ανάλογα με το μοντέλο που έχει χτίσει για τον κόσμο και τα προσωπικά – οικογενειακά – επαγγελματικά του, θεμιτά ή αθέμιτα, συμφέροντα.

Έξω από τον εαυτό μας υπάρχει το ΚΑΘΕΣΤΩΣ, που είναι χτισμένο στο ΑΔΙΚΟ και το αναπαράγει ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ με την νομοθεσία, την προπαγάνδα και την εξαγορά των συνειδήσεων των πολιτικών, των δικαστικών, των δημοσιογράφων κ.α.
Και που φυσικά συντηρεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, κυρίως οικονομικές και νομικές, που καταστρέφουν τις ανθρώπινες σχέσεις και διαλύουν οικογένειες και φιλίες.
“Καθεστώς”, που φυσικά δεν “εισπράττουμε” και δεν “βλέπουμε” όλοι με τον ίδιο τρόπο.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, λοιπόν στον οποίο έχουμε εμπλακεί όσοι αποφασίζουμε ότι δεν συμβιβαζόμαστε με την παρούσα κατάσταση και θέλουμε ένα καλύτερο αύριο για εμάς, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, μέσα από την Συνένωση όλων των Ελλήνων, μπορεί να έχει ΤΙΜΗΜΑ.
Είναι όμως η προσήλωση στον ΣΤΟΧΟ και στον ΣΚΟΠΟ που μας ατσαλώνει και εμπεδώνει την θέληση μας να πολεμήσουμε με όπλα την ΝΟΗΣΗ μας, τις αξίες και τις πέννες μας, όποιο και αν είναι το τίμημα.