Η αλλοίωση της ορθής γραφής ονομάστηκε ορθογραφία
Του Αγήνωρα
Όταν επισκεπτόμαστε έναν αρχαιολογικό χώρο, εκτός από τον θαυμασμό που νιώθουμε για τον τεράστιο πολιτισμό μας, θα παρατηρήσουμε ότι οι σοφοί πρόγονοί μας έγραφαν πάνω στις πέτρες τα κείμενά τους με μεγαλογράμματα ( κεφαλαία ) και μάλιστα με μία συνεχόμενη γραφή χωρίς κενά ανάμεσα στις λέξεις, χωρίς τόνους και στίγματα.
Σήμερα όμως ύστερα από μια αλλοίωση και παραχάραξη χιλιάδων ετών της γλώσσας και των γραμμάτων μας κυρίως της βυζαντινής περιόδου, όπου και συστηματοποιήθηκε η αλλαγή μορφής των γραμμάτων μας, από κεφαλαία σε πεζά με τόνους στίγματα και κενά μεταξύ των λέξεων, με αποτέλεσμα να υιοθετηθεί η γραφή των μικρογράμματων ( πεζά ) και ως γραφή των βιβλίων.
Ποια είναι όμως η ορθή γραφή η οποία θέτει τον άνθρωπο σε μία συνεχόμενη ανελικτική πνευματική πορεία η οποία θα τον οδηγήσει στην ίδια την αυτογνωσία του;
Αν εισέλθουμε σε δημιουργικές σκέψεις, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά και μόνον την λογική μας θα διαπιστώσουμε ότι για τους Σοφούς προγόνους μας η γλώσσα μας ήταν το εργαλείο του νου με βάση την μαθηματική της δομή και την γεωμετρία, με τους αριθμούς ( α-ρυθμούς ) τους ρυθμούς δηλαδή μιας αρχικής λογικής που δημιούργησε για κάθε σύμβολο ( γράμμα ) και για κάθε λέξη ένα μαθηματικό και γεωμετρικό αποτέλεσμα.
Τα κεφαλαία γράμματα αποτύπωναν στην ακρίβεια τα αποτελέσματα αυτά, ενώ οι λέξεις σε μια συνεχόμενη ένωση μεταξύ τους χωρίς κενά εμφάνιζαν μέσου του προφορικού λόγου το φως του νου ( φωνή ) στο υλικό πεδίο και στον γραπτό λόγο.
Όσο για τα σημεία στίξης που αλλοιώνουν και παραφράζουν κάθε έννοια των ελληνικών λέξεων δεν χρειάζονται σε κανέναν δημιουργικό νου.
Συμπερασματικά μπορούμε με ασφάλεια να διαπιστώσουμε ότι πρέπει να γράφουμε χωρίς σημεία στίξης και κενά, όπως οι σοφοί πρόγονοί μας.
Διότι καμία διαφορά δεν πρέπει να έχει ο γραπτός λόγος από τον προφορικό, αυτό που σκεφτόμαστε αυτό ακριβώς πρέπει να γράφουμε, διότι ομιλούμε με μία συνεχόμενη ροή χωρίς κενά και σημεία στίξης.
Σήμερα στον γραπτό μας λόγο γράφουμε με κενά και στην ουσία ξεκόβουμε μια έννοια από την επόμενη ή την προηγούμενη με αποτέλεσμα ο εγκέφαλός μας να αντιλαμβάνεται την κάθε λέξη, ως ένα μοναδικό αρχείο και γεμίζει την μνήμη μας με χιλιάδες άχρηστα σκουπίδια. Διότι μια λέξη μόνη της προσπαθεί ο εγκέφαλός μας να την επεξεργαστεί και δεν μπορεί διότι δεν υπάρχει τίποτα σε μια μόνον λέξη για να κάνει συγκρίσεις και πράξεις με αποτέλεσμα ένα δημιουργικό νόημα.
Συνεχίζοντας το διάβασμα στην επόμενη λέξη ο εγκέφαλός μας δημιουργεί νέο αρχείο γεμίζοντας την μνήμη μας με τρισεκατομμύρια αρχεία χωρίς καμία απολύτως πνευματική ανέλιξη, διότι με αυτόν τον τρόπο γραφής αντιλαμβανόμαστε μόνον το 10% του κάθε κειμένου. Είναι δίκαιος ο καιρός, να ενθυμηθούμε τον ορθό τρόπο γραφής, ο οποίος εμπεριέχει μέσα του τεράστια τεχνολογία (τέχνη του λόγου-νου), περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στον σύνδεσμο.
#ΓΡΑΦΗ #ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΓΡΑΦΗ #ΕΛΛΑΝΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑ #ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ #ΚΟΙΝΩΝΙΑ #ΚΟΣΜΟΣ #ΕΥΡΩΠΗ #ΕΛΛΑΔΑ #ΠΑΙΔΕΙΑ
